De mensen achter Humanitas: Els de Jong
De komende tijd beantwoorden diverse medewerkers van Humanitas zes dezelfde vragen. Medewerkers, dat kunnen dus werknemers zijn, maar ook vrijwilligers. Vandaag is het de beurt aan Els de Jong.
1: Wie ben je en hoe is je thuissituatie?
Mijn naam is Els de Jong, ik ben 62 jaar en ik ben alleenwonend. Ik heb een zoon van 34 jaar en, niet te vergeten, sinds vier maanden heb ik een schat van een kleindochter.
2: Wat doe je bij Humanitas?
Wat ik doe? Ja, heel veel! Ik sta in het winkeltje van Akropolis, ik doe de linnenvoorzieningen, maar doe ook nog allemaal karweitjes voor de interne facilitaire dienst.
3: Hoe lang werk je voor Humanitas en wat is je geschiedenis?
Mijn geschiedenis bij Humanitas is inmiddels alweer 19 jaar oud. Ik ben begonnen in de schoonmaak, dat was in wat vroeger het zusterhuis was en waar nu de kantoren van de diverse ondersteunende diensten zijn in Akropolis. Daarna hetzelfde werk in de Gerrit Spronkersflat (ook Akropolis), daarna ging ik naar restaurant de Bezige Bij en de Prinsenwiek en kwam dus tenslotte in het winkeltje van Akropolis en bij de linnen terecht.
4: Hoe zijn de afgelopen Corona-maanden voor jou verlopen en hoe heb je het ervaren?
De Coronatijd heb ik, vooral in het begin, ervaren als heftig en emotioneel. Het was vaak best wel even slikken, maar dan ook in de positieve zin. Bijvoorbeeld tijdens het optreden van zangeres Belinda (Linda van Wijk) hier in Akropolis. Ik vond dat mooi om te zien en ik vind haar een kanjer dat ze dit geheel belangeloos her en der bij ouderen in Rotterdam ging doen.
5: Hoe zie je na de afgelopen maanden te hebben meegemaakt de toekomst, voor Humanitas en in het algemeen?
De toekomst… dat vind ik moeilijk om te beantwoorden… Ik hoop dat we als Humanitas weer goed verder kunnen. Ik denk namelijk wel dat er schade is geweest de afgelopen periode. Hoe en wat, dat weet ik niet, daar gaan anderen over, maar ik hoop dat we goed verder kunnen met ‘wat er dan nog over is’.
6: Heb je een boodschap voor je collega’s bij Humanitas?
Soms mis ik wel eens hoe het vroeger bij Humanitas was. Het waren andere tijden en er kon meer naar mijn gevoel. Mijn boodschap aan iedereen is dan ook dat ik hoop dat iedereen zich inzet voor een Humanitas dat oog heeft en houdt voor het menselijke in de zorg. Daar mag het nooit aan ontbreken!