De mensen achter Humanitas: Joyce de Kok

1: Wie ben je en hoe is je thuissituatie?

Mijn naam is Joyce de Kok, ik ben 37 jaar jong 😉 en happy single. Een geboren en getogen Rotterdammert, waar je mij natuurlijk niet vandaan krijgt, samen met m’n hondje Ziggy en m’n kat Blue.

2: Wat doe je bij Humanitas?

Ik werk vanuit de Jan Meertensflat in de Extramurale zorg. Sinds kort mag ik weer zeggen: “Als verpleegkundige”, nu ik de examens voor BIG- herregistratie heb behaald. Wij werken hier zowel in de flat als daarbuiten in de wijk. Sinds een aantal maanden is ons RT Team uitgebreid met de collega’s van wijk Feijenoord, wat het met z’n allen een gezellige boel maakt.

Daarnaast ben ik ook werkbegeleider en ga ik binnenkort starten met de cursus ‘Aandachtsvelder Opleiden’.

3: Hoe lang werk je voor Humanitas en wat is je geschiedenis?

Ik ben begonnen in de zorg op mijn zestiende, gestart in het Ikazia Ziekenhuis. Al snel kwam ik erachter dat de korte contacten met patiënten niet aan mij besteed waren. Na twee jaar ben ik toen overgestapt naar Zorggroep Rijnmond (nu bekend als Lelie Zorggroep) en ben ik op een Korsakov-afdeling gaan werken. Het stukje zorg gecombineerd met psychiatrie sprak mij enorm aan. Daarom heb ik mijn specialisatie tijdens de verpleegkundige opleiding in de psychiatrie gedaan.

Na tien jaar wilde ik meer, maar kon de juiste uitdaging niet vinden. Heel brutaal heb ik toen mijn CV online gezet en via een detacheringsbureau ben ik negen jaar geleden bij Humanitas binnengerold. En daar heb ik absoluut GEEN spijt van gehad! Thuiszorg, de cliënten, de collega’s, wat een super combinatie!

4: Hoe zijn de afgelopen corona-maanden voor jou verlopen en hoe heb je het ervaren?

De corona-periode was en ís natuurlijk erg spannend. Het brengt een hoop onzekerheid met zich mee. Waar doe je goed aan en wat zou er gaan gebeuren? Binnen het team op Jan Meertens is er goed op de situatie ingespeeld en mogen wij ook enorm in ons handen knijpen dat we gevrijwaard zijn gebleven van zieke cliënten. Natuurlijk hebben we wel verdenkingen gehad en is de periode van wachten op uitslag erg spannend, maar gelukkig is alles goed afgelopen!

5: Hoe zie je na de afgelopen maanden te hebben meegemaakt de toekomst, voor Humanitas en in het algemeen?

Juist door de corona is het, denk ik, voor vele mensen echt duidelijk geworden hoe belangrijk de zorg is. Niet alleen de toppers op de IC afdelingen in de ziekenhuizen, maar ook de zorg bij de mensen thuis. Het gaat gewoon door, wat er ook gebeurt. Je biedt nog steeds dat luisterend oor, of die troostende schouder, of dat laatste moment zorg aan het einde van iemand zijn leven. Ik vind het nog steeds mooi hoe je er met de kleinste gebaren en soms raarste manieren voor iemand kan zijn en iemand kan helpen.

6: Heb je een boodschap voor je collega’s bij Humanitas?

Blijf doorgaan zoals je al deed en doet. De zorg zit bij ons allemaal in ons hart. Het hart van een zuster/broeder kan ook huilen en mag ook zeker huilen, dat maakt ons allemaal een mooi mens en een liefdevolle zorgmedewerker. Jij bent vaak die ene speciale voor die persoon die jou zo hard nodig heeft. Hou dat zeker vol!

Joyce tijdens de lockdown.

.